ศาลเจ้าคานซากิตั้งอยู่ในย่านของคาเมะซากิ(เมืองฮานด้า)ที่ถนนเรียบชายฝั่งตรงข้ามกับหาดที่ซึ่งจุดสำคัญที่สุดของเทศกาลได้เกิดขึ้น และเป็นศูนย์กลางของงานเทศกาลนี้ งานเทศกาลชิโอฮิ(ภาษาญี่ปุ่นสำหรับ"เวลาน้ำลง") ถูกจัดขึ้นตามประเพณีในวันที่4และ5 พฤษภาคม โดยวันแรกจะเป็น"การซ้อม" การเตรียมงานสำหรับกิจกรรมนี้เริ่มจากประมาณสามเดือนก่อนหน้า ขั้นแรกจะเป็นการซ้อมของนักเชิดหุ่นที่ควบคุมการทำงานของตุ๊กตาเครื่องจักร"คาราคูริ"ของรถขบวนแห่ และการซ้อมของนักเล่นเครื่องดนตรี จากนั้นในตอนปลายของเดือนมีนาคมคนกลุ่มหนึ่งจะทำการสำรวจเส้นทางที่รถขบวนแห่จะถูกผลักให้เคลื่อนไป ในตอนกลางของเดือนมีนาคมกลุ่มคนอีกกลุ่มจะคุ้ยหาดทรายเพื่อขุดแผ่นไม้กลมหนาขนาดใหญ่ขึ้นมา ซึ่งจะใช้เป็นล้อของรถขบวนแห่ จากนั้นส่วนประกอบอื่นๆของรถขบวนแห่ที่ถูกแยกชิ้นส่วนจะถูกย้ายออกมาจากโกดังที่ใช้เก็บ และจะถูกประกอบพร้อมไปกับตรวจสอบความสมบูรณ์อย่างเข้มงวด ทุกสิ่งคือพิธีกรรมโดยจะเกี่ยวข้องกับพระ, ดนตรี, เครื่องแต่งกายตามประเพณี, การสวดมนต์, การให้พรและอื่นๆ

จุดกำเนิดของเทศกาลที่งดงามน่าดึงดูดนี้ไม่ทราบแน่ชัด ด้วยการหาข้อมูลทางประวัติศาสตร์ล่าสุดพบข้อพิสูจน์ว่าเทศกาลนี้ได้มีขึ้นมาอย่างน้อยเป็นเวลา 300 ปี อย่างไรก็ตามรูปแบบบางอย่างของการเฉลิมฉลองถูกสงสัยว่าเกิดขึ้นในที่นี้ตั้งแต่ศตวรรษที่16 ซึ่งทำให้เทศกาลนี้ถูกตั้งให้เป็นมรดกทางวัฒนธรรมพื้นเมืองที่ไม่ใช่วัตถุแห่งชาติที่สำคัญในปี2006 เนื่องจากภัยพิบัติจากไต้ฝุ่นอ่าวอิเสะในปี1959 เขื่อนป้องกันน้ำท่วมที่ทำจากคอนกรีตขนาดใหญ่ได้ถูกสร้างขึ้นตามแนวชายฝั่ง โดยทำให้งานเทศกาลได้ถูกหยุดลงจนกระทั่งปี1993 เมื่อหาดทรายเทียมได้ถูกสร้างขึ้นและเทศกาลนี้ได้ถูกกลับมาจัดอีกครั้งแบบเต็มความภาคภูมิใจ ในปี1963 จังหวัดไอจิได้ตั้งให้รถขบวนแห่เหล่านี้เป็นวัตถุสมบัติทางวัฒนธรรมที่สำคัญ ซึ่งเป็นการกระตุ้นการซ้อมแทรมที่สมบูรณ์ แม้ว่ารูปร่างหน้าตาได้เปลี่ยนแปลงไปมากจากแบบดั้งเดิมเนื่องจากการปรับเปลี่ยนที่ทำต่อๆกันมา รถขบวนแห่เหล่านี้ยังคงเป็นผลงานชิ้นเอกแบบต้นตำหรับของเหล่าช่างฝีมือญี่ปุ่นสมัยเก่าที่มีชื่อเสียงอย่างกว้างขวาง ในรูปแบบของเครื่องประดับที่ถูกแกะสลักอย่างพิถีพิถัน, แถวเส้นกั้นสีที่มีสเน่ห์ที่มีการตกแต่งด้วยมุกจากเปลือกหอย, และผ้าม่านที่ปักทองอย่างหรูหร่า

รถขบวนแห่จะมาจากส่วนต่างๆของเมือง โดยแต่ละคันจะมาพร้อมกันกับขบวนแห่เพื่อไปยังศาลเจ้าโอวาริ ซานชาและศาลเจ้าคามิซากิ จากนั้นรวมตัวกันเพื่อรับพรและการอุทิศของตุ๊กตาคาราคุริ อย่างไรก็ตามทั้งๆ ที่การเตรียมการในเวลาอันสั้นดังกล่าวของพิธีการที่เอาจริงเอาจังและรถขบวนแห่ต่างๆ สิ่งเหล่านี้จะเป็นเสมือนเพียงแค่ผู้ช่วยของงานนี้เท่านั้น หากเปรียบเทียบกับช่วงที่สำคัญที่สุดของงานเทศกาล"ฮิคิโอโรชิ" เมื่อรถขบวนแห่ได้ถูกผลักไปยังชายหาด: กองทัพของชายหลายร้อยคน(ขณะที่ผู้หญิงนั้นไม่ได้รับการอนุญาตให้เข้าร่วม) โดยทั้งหมดจะใส่เครื่องแต่งกายตามประเพณีที่ประดับด้วยตราของกลุ่ม โดยการผลักและดึงรถนี้ไปยังชายทะเลโดยใช้เชือกหรือมือเปล่าซึ่งเป็นการแสดงทางพละกำลังที่ยิ่งใหญ่ เชือกที่ยื่นออกมาทางด้านข้างของรถขบวนแห่จะเป็นแรงดึงเพื่อป้องกันการล้มลงในพื้นที่อ่อนนุ่ม ตลอดเวลานักดนตรีที่อยู่ภายในรถขบวนเหล่านี้จะเล่นดนตรีอย่างต่อเนื่อง หลังจากที่มีการเรียงตัวอย่างเป็นระเบียบเหนือน้ำทะเล "ฮิคิอะเกะ"จะเริ่มขึ้นเพื่อที่จะผลักรถขบวนเหล่านี้กลับไปยังพื้นดิน ความพยายามอย่างใหญ่หลวงนี้ประกอบกันเสียงดนตรีและธรรมชาติที่ยิ่งใหญ่รอบๆสถานที่นั้นทำให้เกิดเป็นประสบการณ์ที่น่าจดจำอย่างที่สุดประสบการณ์หนึ่ง