มาตามรอยการเดินทางท่องเที่ยวบนเส้นทางสายโทไคโดภายในจังหวัดไอจิ เหล่าชาวเมือง ผู้แสวงบุญ พ่อค้า และเหล่านักรบได้แวะพักบน เส้นทางสายโทไคโดที่เชื่อมระหว่างเอโดะ (โตเกียว) ซึ่งเป็นที่พำนักของโชกุนและเกียวโตที่เป็นเมืองหลวง
ย้อนเวลากลับไปสู่ฮองจินที่เหลืออยู่จำนวนไม่มากแล้วในประเทศญี่ปุ่น ในอดีตที่นี่เป็นที่พักค้างคืนของเหล่านักรบชั้นสูงที่ใช้ระหว่างการเดินทางไปคารวะโชกุนที่เอโดะ(โตเกียว) ตามกำหนดเวลา ที่พักลำดับที่ 33 บนเส้นทางสายโทไคโดนี้ยังเปิดให้ผู้คนได้มาสัมผัสถึง บรรยากาศที่พักของเหล่าไดเมียวในยุคสมัยนั้นเคยใช้พักอาศัย
อากาซากะชูคุที่เป็นที่พักลำดับที่ 36 บนเส้นทางโทไคโด ปัจจุบันคือโอฮาชิยะหนึ่งในโรงแรมเรียวคังเก่าแก่ที่เปิดให้บริการมาตั้งแต่ปี 1649 และสะท้อนภาพความมีชีวิตชีวาในอดีตมาสู่ปัจจุบัน ส่วนโกะชูคุนั้น ปัจจุบันมีทิวต้นสนน้อยลง ทิวต้นสนเหล่านี้ในอดีตเคยใช้เป็นที่บังแดดและกันลมให้กับเหล่านักเดินทาง ที่หอเอกสารก็มีประวัติของทิวต้นสนเหล่านี้อธิบายไว้
ฟุจิคาวะชูคุที่ตั้งอยู่ห่างจากตัวเมืองโอคาซาคิออกมานั้น เคยเป็นเมืองที่พักที่คึกคักมาก่อน ที่ฟุจิคาวะชูคุนี้ยังมีเอกสารที่บอกเล่าว่าในอดีตที่วาคิฮองจิน เคยเป็นที่พักของชนชั้นซามุไรและเหล่าขุนนางมาก่อน ปัจจุบันยังคงมีย่านเมืองเก่าและทิวต้นสนเลียบถนนในเมืองให้เห็นอยู่
จิริวชูคุที่พักลำดับที่ 39 บนโทไคโด 53 นี้อยู่ห่างจากเอโดะ (โตเกียว) เป็นระยะทางกว่า 330 กิโลเมตร และเป็นระยะทาง 10 วันในสมัยนั้น ที่นี่มีศาลเจ้าจิริวไดเมียวจินและที่นี่รู้จักกันในฐานะของตลาดซื้อขายม้าที่มีการจัดขึ้นทุกปี
นารุมิชูคุที่เป็นที่พักลำดับที่ 40 บนเส้นทางโทไคโด ยังคงรักษาสภาพเมืองเก่าไว้ได้อย่างดีมากเทียบกับเมืองอื่นๆในเส้นทางโทไคโด นอกจากนี้ที่นี่ยังเป็นที่รู้จักในชื่อ อะริมัตสึ ถิ่นกำเนิดของผ้ามัดย้อม ทางตอนใต้ของเมืองนาโกย่า
มิยะชูคุที่เป็นหนึ่งในสถานที่คึกคักที่สุดแห่งหนึ่งบนเส้นทางโทไคโดนั้น มีศาลเจ้าอัตสึตะตั้งอยู่ ที่นี่เคยรุ่งเรืองในฐานะเมืองที่เป็นจุดตัดของเส้นทางโทไคโดและเส้นทางเดินทางหลักอื่นๆ ที่นี่มีโรงแรมที่พักอยู่มากที่สุดบนเส้นทางโทไคโด มีฮองจินสำหรับไดเมียวอยู่ 2 หลัง และวาคิฮองจินสำหรับนักรบชั้นรองลงมาอีก 1 หลัง ที่มิยะชูคุนี้ยังเป็นเมืองท่าก่อนล่องเรือไปยังคุวานะชูคุที่อยู่ในลำดับถัดไป
