ในปี 1868 ประเทศญี่ปุ่นได้เปิดประเทศอีกครั้ง หลังจากเลือกตัดขาดจากโลกภายนอก 250 ปี ถึงแม้ว่าญี่ปุ่นสามารถพัฒนาและสร้างวัฒนธรรมของประเทศให้สมบูรณ์แบบตลอดระยะเวลาดังกล่าว แต่ญี่ปุ่นกลับพบว่าตัวเองมีความล้าหลังทางเทคโนโลยี ในขณะที่ทั้งโลกกำลังรุดไปข้างหน้า
ด้วยการยกเลิกสังคมศักดินา และหันหลังให้ระบบโชกุนเพื่อเปิดทางให้กับการนำของพระจักรพรรดิเมจิวัยหนุ่ม ญี่ปุ่นจึงเริ่มออกเดินทางบนถนนของการพัฒนาให้ทันสมัยอย่างรวดเร็ว โดยการหันไปหาแฟชั่น สถาปัตยกรรม การศึกษา และแรงบันดาลใจจากตะวันตก แต่ก็ยังไม่ลืมที่จะผสมผสานกับกลิ่นอายความงามแบบญี่ปุ่นอย่างลงตัว

การเคลื่อนย้ายและอนุรักษ์

อาคารหลายหลังในสถานที่นี้ อยู่รอดจนกระทั่งสิ้นสุดสงครามโลกครั้งที่ 2 แต่เมื่อคลื่นลูกที่สองแห่งการพัฒนาให้ทันสมัยของประเทศญี่ปุ่นได้เริ่มต้นขึ้น สมบัติทางสถาปัตยกรรมเหล่านี้จำนวนมากกลับได้ถูกรื้อทำลายไป สิ่งปลูกสร้างมากกว่า 60 หลัง ได้ถูกคัดสรรอย่างรอบคอบและเคลื่อนย้ายมาจากทั่วประเทศญี่ปุ่น เพื่อนำมาตกแต่งใหม่อย่างมีรสนิยมและอนุรักษ์ไว้ในพื้นที่อันกว้างขวาง
อาคาร 10 หลังในสถานที่นี้ ได้ขึ้นทะเบียนเป็นทรัพย์สินทางวัฒนธรรมที่สำคัญ แม้ว่าบางอาคารจะสามารถชมได้จากภายนอกเท่านั้น แต่หลายอาคารก็เปิดให้เข้าชมภายใน ซึ่งจัดแสดงเฟอร์นิเจอร์และเครื่องใช้ในยุคนั้น ทำให้พิพิธภัณฑ์กลับมีชีวิตขึ้นอีกครั้ง อย่างไรก็ตาม พิพิธภัณฑ์เมจิมุระมีขนาดกว้างใหญ่มาก จนอาจทำให้ท่านไม่สามารถเที่ยวชมให้ครบได้ หากมีเวลาไม่ถึงหนึ่งวันเต็ม
เพื่อช่วยให้ท่านเดินทางไปรอบๆ ได้อย่างสะดวก ท่านสามารถนั่งรถรางยุคเมจิของแท้ซึ่งเคยโลดแล่นในถนนเมืองเกียวโต กระโดดขึ้นมาบนรถไฟไอน้ำรอบทะเลสาบอิรุกะ หรือนั่งรถบัสประจำหมู่บ้าน

พิพิธภัณฑ์กลางแจ้งแบ่งออกเป็นห้าพื้นที่
- พื้นที่หนึ่ง จัดแสดงโรงเรียนมัธยมยุคเมจิและบ้านของนักเขียนชื่อดังอย่าง นัตสึเมะ โซเซคิ และโมริ โอกะอิ
- พื้นที่สอง จัดแสดงโรงงานสาเกเก่า ชุมสายโทรศัพท์ดั้งเดิม ตึกธนาคาร และหอประชุมดั้งเดิมของโรงเรียนประถม
- พื้นที่สาม จะทำให้ท่านเห็นว่าโรงพยาบาลยุคเมจิมีสภาพอย่างไร รวมถึงจัดแสดงบ้านเดี่ยวของอดีตนักการเมือง บ้านของชาวต่างชาติที่มาปักหลักที่โกเบและอื่นๆ
- พื้นที่สี่ จัดแสดงที่ทำการไปรษณีย์ ร้านค้า และโรงละคร
- พื้นที่ห้า จัดแสดงโบสถ์เก่าเซนต์ ฟรานซิส เซเวียร์แห่งเกียวโต และป้อมตำรวจเก่า สตูดิโอถ่ายรูป เรือนจำ และศาล และยังมีทางเข้าหลัก และล็อบบี้และเลาจน์ของโรงแรมอิมพีเรียลที่ออกแบบโดยแฟรงค์ ลอยด์ ไรท์
ที่นี่มีสิ่งต่างๆ มากมายให้ชมและเพลิดเพลิน สวนและคอลเล็คชั่นอาคารเหล่านี้มักจะปรากฏเป็นฉากในละครและภาพยนตร์ดราม่าย้อนยุค และเพื่อซึมซับบรรยากาศในยุคนั้นอย่างแท้จริง ท่านสามารถแต่งกายด้วยเสื้อผ้าย้อนยุคและเดินไปตามถนนได้

ย้อนเวลากลับไปในยุคสมัยที่น่าหลงใหล ที่อยู่กึ่งกลางระหว่างโลกของซามูไรและยุคใหม่ของประเทศญี่ปุ่น ยุคอันแสนโรแมนติกที่เรียกว่า "ยุคเมจิ"